ΕΛΜΕ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ - ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 31/1 - 17:00 μ.μ. Πιάτσα Ταξί

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

ΤΗΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ

Η αξιολόγηση των σχολείων αρχικά και των εκπαιδευτικών αργότερα διαφημίζεται ως η διαδικασία με την οποία η πολύπαθη παιδεία πρόκειται, υποτίθεται, να εισέλθει στη νέα εποχή της αξιοκρατίας, της διαφάνειας και της μέγιστης αποτελεσματικότητας. Αυτό που υποκρύπτεται όμως πίσω από τις ωραίες λέξεις και τα χρυσοπληρωμένα προγράμματα είναι απλώς το εργαλείο, που θα οδηγήσει στην κατάργηση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης και στον εκφοβισμό του εκπαιδευτικού.

Με την περιβόητη αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων ουσιαστικά πραγματοποιείται η υπαγωγή των σχολείων σε κατηγορίες. Όμως ο υπερφορολογούμενος πολίτης πληρώνει για να παρέχονται ίσες ευκαιρίες μάθησης στα παιδιά του. Με την αυτοαξιολόγηση λοιπόν οι θετικές και αρνητικές πτυχές κάθε σχολικής μονάδας, αντί να αναδειχθούν ή να διορθωθούν αντίστοιχα, θα αποτελέσουν την ταυτότητα, με την οποία κάθε σχολείο θα αναζητήσει ιδιώτες χορηγούς. Δηλαδή το κατακτημένο δικαίωμα δεκαετιών για την ίση πρόσβαση στην παιδεία, που σήμερα ξεφτίζει επικίνδυνα, με την αυτοαξιολόγηση εξανεμίζεται εντελώς. Σχολεία θα οδηγηθούν στη συγχώνευση και την κατάργηση με μοναδικό κριτήριο τα συμφέροντα του ιδιώτη χρηματοδότη. Η εκπαιδευτική διαδικασία θα μεταβληθεί σε ένα αγοραίο γεγονός, σε έναν ανταγωνιστικό μαραθώνιο για την επίτευξη στόχων που μόνο σχέση με την κοινωνικότητα, τις δημοκρατικές αξίες και την ιδιότητα του αυριανού ενεργού πολίτη δεν θα έχουν. Το σημερινό σχολείο, με τα αναγνωρισμένα προβλήματά του, απλώς θα πάψει να είναι σχολείο. Θα μεταβληθεί σε ένα θερμοκήπιο, στο οποίο θα «παράγονται» τα άβουλα γρανάζια της ζούγκλας των αγορών. 

Όσο δε για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών επισημαίνουμε ότι πρόκειται για το αποκορύφωμα της υποκρισίας. Διότι πίσω από την αποδεκτή έννοια της αξιολόγησης κρύβεται ένα αποκρουστικό πρόγραμμα καθυπόταξης του ήδη αξιολογημένου εκπαιδευτικού. Σκοπός της αξιολόγησης δεν είναι η επιμόρφωση του εκπαιδευτικού, η βελτίωση του εκπαιδευτικού έργου, η συνεχής κριτική προσαρμογή στα νέα δεδομένα, η αντιμετώπιση προβλημάτων και δυσλειτουργιών. Απώτερος στόχος είναι η δημιουργία ανταγωνιστικού κλίματος μεταξύ των εκπαιδευτικών, η μισθολογική και υπηρεσιακή καθήλωση τους, η αυθαίρετη κατηγοριοποίησή τους και συνεπώς ο κοινωνικός στιγματισμός τους με μοναδική κατάληξη την απόλυση. Τα κριτήρια με τα οποία πρόκειται να αξιολογηθούν οι εκπαιδευτικοί είναι παντελώς αναξιόπιστα και υποκειμενικά με κύριο χαρακτηριστικό την αριθμητική αποτίμηση πτυχών της διδακτικής πράξης που είναι από τη φύση τους ανεπίδεκτες ποσοτικοποίησης. Πώς μπορεί να βαθμολογηθεί ο καθημερινός ιδρώτας του γονιού να προσφέρει τα χρειώδη στα παιδιά του; Πώς είναι δυνατόν να είναι αντικειμενική μία αξιολόγηση, όταν από αυτή πρέπει να προκύψει υποχρεωτικά ένα ποσοστό προς απόλυση;   

Για όλους τους παραπάνω λόγους είμαστε αντίθετοι στην «αξιολόγησή» τους. Είναι καιρός να τους αξιολογήσουμε ΕΜΕΙΣ με το αλάνθαστο κριτήριο του θλιμμένου μας προσώπου, με το κριτήριο της αγωνίας των παιδιών μας.             

ΟΛΜΕ: 7 ΦΛΕΒΑΡΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΟΛΟΙ. 

Κανείς καθηγητής απολυμένος στις 23 Μάρτη