Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013

ΕΛΜΕ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ: ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 19/9/2012. Συνάδελφοι να κρατήσουμε ψηλά το ποσοστό της συμμετοχής στην απεργία













ΚΑΣΤΟΡΙΑ: ΠΟΣΟΣΤΟ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
16/9/2013: 84%
17/9/2013: 67%
18/9/2013: 50%


Δυναμικό και μαζικό συλλαλητήριο στην Καστοριά (φωτογραφίες – βίντεο)

http://fouit.gr



Δείτε επίσης:
http://www.sentra.com.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4359:apergia-diarkeias-elme-kastorias&catid=39:kastoria&Itemid=118

http://oladeka.blogspot.gr/2013/09/blog-post_7934.html

http://www.orizontespress.com/

H Ένωση Γονέων Δήμου Καστοριάς στηρίζει δασκάλους και καθηγητές στον αγώνα τους

http://fouit.gr

Το Δ.Σ. της Ένωσης Γονέων του Δήμου Καστοριάς εκφράζει τη συμπαράστασή του στον αγώνα δασκάλων και καθηγητών και στις κινητοποιήσεις τους. Αν το μέλλον της κοινωνίας ξεκινά από την μόρφωση των παιδιών μας τότε ο αγώνας αυτός μας αφορά όλους. Είμαστε μαζί τους στον δίκαιο αγώνα τους.
Αν είναι δυνατόν, φτάσαμε να αιτούμαστε για ιδέες που διαμόρφωσαν το επίπεδο του λαού μας διαχρονικά. Ακούμε τόσο καιρό για Νηπιαγωγεία και Σχολεία που συγχωνεύονται, τμήματα και ειδικότητες που καταργούνται, εκπαιδευτικούς που μετακινούνται αυθαίρετα, φτάνει πια…
Απορρίπτουμε να δεχτούμε όλα τα παραπάνω αλλά και ούτε ένα από αυτά.  Δεν δεχόμαστε τη συνεχή υποβάθμιση της μόρφωσης των παιδιών μας που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην υποβάθμιση του μέλλοντος τους.
Στηρίζουμε τους δασκάλους και καθηγητές στον αγώνα που δίνουν για αξιοπρέπεια και  υπερηφάνεια ενάντια στη μιζέρια και την υποταγή. Συμπαρατασσόμαστε μαζί τους για την απρόσκοπτη λειτουργία των σχολικών μονάδων, με το απαιτούμενο εκπαιδευτικό προσωπικό και την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή για δωρεάν Παιδεία. Απαιτούμε την ανάκληση τέτοιων αποφάσεων που αντιμετωπίζουν μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς ως λογιστικά νούμερα…

ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΓΟΝΕΩΝ ΔΗΜΟΥ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013

ΕΛΜΕ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ: ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ

Καστοριά: 84% η συμμετοχή των καθηγητών την 1η μέρα απεργίας

Καλούμε τους συναδέλφους μας, που είδαν με επιφύλαξη την κινητοποίησή μας να πάρουν τη θέση τους στον αγώνα. 


Πηγή: http://svouranews.blogspot.com/2013/09/blog-post_4065.html


Δείτε επίσης: 

Ο ακρωτηριασμός των αναπληρωτών, του Γρηγόρη Στεφάνου από την Καστοριά

Στη μυθολογική ιστορία του Προκρούστη, ο ομώνυμος Αθηναίος ληστής αρέσκονταν να ακρωτηριάζει τα ανυποψίαστα θύματά του προκειμένου να πάρουν το μέγεθος που υπαγόρευε η τετράγωνη και αρρωστημένη λογική του .
       Κατ ανάλογο τρόπο, το υπουργείο παιδείας έχει βαλθεί  ,τα τελευταία χρόνια, να αποδείξει ότι η πρακτική του μυθολογικού  τέρατος εμπνέει τη δράση και τη στρατηγική του, διαμορφώνοντας μια ζοφερή πραγματικότητα , τόσο για το δημόσιο σχολείο , όσο και για τους δασκάλους που το υπηρετούν .
       Το υπουργείο παιδείας κινούμενο από την τετράγωνη , λογιστική λογική της Τρόικα έχει βάλει στη μνημονιακή - προκρούστεια  κλίνη το σώμα της παιδείας  και κατατεμαχίζει τα μέλη του . Ξεκίνησε με το «συμμάζεμα» κλείσιμο των σχολείων ,  συνέχισε με την αύξηση του ωραρίου ,τις  διαθεσιμότητες και την κατάργηση ολόκληρων κλάδων εκπαίδευσης και συνεχίζει τώρα με την αποπομπή-ακρωτηριασμό  χιλιάδων αναπληρωτών από το σώμα της παιδείας .
       Με κυρίαρχο επιχείρημα τον εξορθολογισμό και το συμμάζεμα των δαπανών και «επενδύοντας» στις επίκτητες στρεβλώσεις του σχολείου,   έχει αποφασίσει , εκ των προτέρων ,  πως οι ανάγκες σε αναπληρωτές  για φέτος θα αγγίξουν μόνο τις  2.000 (!!)  σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση  και απαιτεί από το εκπαιδευτικό σύμπαν να συνωμοτήσει , για να επιτευχθεί αυτός ο άγρια φιλόδοξος στόχος.
        Εντέλλει   τον εκπαιδευτικό κόσμο και τους αναπληρωτές να μην απλώσουν τα πόδια τους μέχρι τις εσχατιές   της χώρας , να μην αγκαλιάσουν με τα χέρια τους όλους τους μαθητές ,να μην αγγίξουν με τη σκέψη τους το όνειρο για μόνιμη εργασία στο δημόσιο σχολείο.
       «Οι πιστώσεις ορίστηκαν σε 2000» λένε και ξαναλένε…………., «κόβουν»  ολοήμερα ,νομοθετούν  συμπτύξεις τμημάτων , μοιράζουν  τη διδασκαλία των μαθημάτων σε ειδικότητες με μόνο κριτήριο την κάλυψη του ωραρίου, κάνουν  μια κοπτοραπτική ,χωρίς προηγούμενο,  μόνο και μόνο για να τους βγούν τα νούμερα ,καθιστώντας εν τέλει την παιδεία φενακισμένη έννοια.
Τι κι αν η εκπαιδευτική πραγματικότητα τους διαψεύδει καθημερινά .
Τι κι αν τους φωνάζουν τα θεσμοθετημένα  όργανα της παιδείας ότι αρμενίζουν στραβά και ότι δε μπορεί η παιδεία να σταθεί χωρίς , τουλάχιστο , κάποιο στοιχειώδη μεσοσκοπικό  σχεδιασμό .
Για το υπουργείο το φταίξιμο το’χει ο γιαλός …
         Ως αναπληρωτές που υπηρετήσαμε στο δημόσιο σχολείο, για χρόνια ολόκληρα , δηλώνουμε την κάθετη αντίθεσή μας σ αυτή την παράλογη -λογιστική προσέγγιση του υπουργείου και ζητούμε να αντιληφθεί ότι δεν προτιθέμεθα να αποτελέσουμε τις παράπλευρες απώλειες στον υποτιθέμενο πόλεμό του με το χρέος.
Απαιτούμε:
·         Να σεβαστεί τους βαθύτερους όρους της κοινωνικής και εργασιακής σύμβασης που μας δένει με το σχολείο και τους μαθητές μας .
·         Να σεβαστεί τα χρόνια που θυσιάσαμε γυρνώντας κάθε δύσβατο κομμάτι της χώρας , πειθόμενοι  από τη σοβαρότητα ενός φορέα ο οποίος συνέδεε την αναπλήρωση με τη μοριοδότηση και το διορισμό.
·         Να σεβαστεί   τον κόπο που καταβάλαμε προκειμένου  να βρεθούμε στη θέση του αναπληρωτή επιτυγχάνοντας οι περισσότεροι για δύο  και τρείς φορές στον σκληρό ( κατά τον κ. Μητσοτάκη)ΑΣΕΠ .
·         Να σεβαστεί την  ακρωτηριασμένη προσωπική , οικογενειακή και επαγγελματική ζωή μας  .(Πόσο ανθρώπινο είναι άραγε να παρακολουθείς για χρόνια την εξέλιξη του παιδιού σου από το skype , να επικοινωνείς  με το/τη σύντροφό σου μέσω κινητού και να αλλάζεις γνωστικά αντικείμενα και μαθητές(λες κι είναι κι αυτοί αντικείμενα) κάθε χρονιά; )
·         Να σεβαστεί βασικές παιδαγωγικές αρχές και να μην αντιμετωπίζει την εκπαίδευση με όρους πολιτικού καιροσκοπισμού.( Ζήσαμε ως αναπληρωτές την εποχή της διανομής υπολογιστών στους μαθητές της Α΄ Γυμνασίου ,αλλά και τη σκαιά προπαγάνδα με το ηλεκτρονικό σχολείο και τους διαδραστικούς πίνακες και γνωρίζουμε ,από πρώτο χέρι,  τι σημαίνει παχιά λόγια και εμπαιγμός.)
H σκέψη μας όμως στρέφεται και προς τους μόνιμους συναδέλφους (ιδιαίτερα όσους δεν πλήττονται καθοριστικά από τις βάρβαρες  αλλαγές ) που συναντάμε κάθε χρόνο στα σχολεία και στους οποίους θα θέλαμε να θυμίσουμε ότι:
·         Συμπορευτήκαμε και μοιραστήκαμε τις αγωνίες για τα θέματα του σχολείου και των μαθητών μας .
·         Συμβάλαμε στην ομαλή λειτουργία του σχολείου αναλαμβάνοντας οποιοδήποτε γνωστικό αντικείμενο ήταν ανάγκη να διδαχθεί .
·         Καλλιεργήσαμε σχέσεις επαγγελματικής αλληλεγγύης και ανθρωπιάς μαζί σας.  
Συνάδελφοι εκπαιδευτικοί , οι αναπληρωτές πρόκειται να βιώσουμε από φέτος την ανεργία , όχι επειδή τα κενά  δεν υπάρχουν ,αλλά επειδή το υπουργείο έχει αποφασίσει , εκ των προτέρων , να κάνει το παν για να τα εξαφανίσει .
 Μπροστά σ αυτό το ενδεχόμενο ζητούμε από σας στήριξη και συμμετοχή σε κάθε προσπάθεια συλλογικής αντίστασης .
Ζητούμε να υπερβείτε τα όποια προσκόμματα και να αγωνιστείτε ώστε να ακυρωθούν τα εφιαλτικά σενάρια που σε λίγο θα απειλήσουν κι εσάς τους ίδιους .
Ας αθροίσουμε λοιπόν τις δυνάμεις μας κι ας αγωνιστούμε για το αυτονόητο :
Την πραγματική παιδεία .

Υ.Γ: Όσοι από τους συναδέλφους δεν πιστεύουν στην πιθανότητα ανατροπής ας αναλογιστούν τη μοίρα του Προκρούστη που δεν του έλαχε να μακροημερεύσει  . Κάπου στους δρόμους της Αθήνας τον πέτυχε ο Θησέας και τον ξέκανε...!!!!!
Για την ομάδα αναπληρωτών Καστοριάς
Στεφάνου Γρηγόρης ΠΕ02

Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013

ΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΟΛΜΕ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ

Αγαπητοί Γονείς,

Ο φετινός Σεπτέμβρης με το άνοιγμα των σχολείων μας βρίσκει όλους, εργαζόμενους και νεολαία με σοβαρά προβλήματα επιβίωσης από τη συνέχιση της πιο βάρβαρης πολιτικής Κυβέρνησης και Τρόικα.
Ο χώρος της δημόσιας εκπαίδευσης δέχεται ολομέτωπη επίθεση.
ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
Ας μας απαντήσουν :

1.Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία με 16.000 λιγότερους καθηγητές;
2. Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία με 27αρια και 30αρια τμήματα, με μετακινήσεις μαθητών και κατευθύνσεων;
3. Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία χωρίς να βρίσκει τον καθηγητή του και τον τομέα στον οποίο φοιτούσε και θα ήθελε να συνεχίσει να φοιτά ένας μεγάλος αριθμός μαθητών (πάνω από 20.000) των ΕΠΑΛ και των ΕΠΑΣ; 
4. Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία με καθηγητές που δεν ξέρουν σε ποια και πόσα σχολεία θα διδάξουν, σε ποια περιοχή της χώρας θα δουλέψουν κι αν θα έχουν δουλειά το επόμενο διάστημα;
5. Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία με λειτουργικές δαπάνες μειωμένες κατά 60%, χωρίς χρήματα για ρεύμα, νερό, θέρμανση;
6. Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία με προγράμματα που αναμορφώνονται κάθε ημέρα και περιμένουμε που θα σταματήσει η ρουλέτα; Χωρίς να υπάρχει μια μελέτη που να υποστηρίζει τη μια ή την άλλη αλλαγή;
7. Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία με προγράμματα αποσπασματικά – επιστημονικά αντικείμενα κατακερματισμένα- με πληροφορίες ατάκτως εριμμένες αντί της γνώσης σε βάθος και πλάτος των γνωστικών αντικειμένων;
8. Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία και να ανταποκριθούν οι μαθητές που προέρχονται από φτωχές οικογένειες στον εξεταστικό μαραθώνιο που ετοιμάζουν, με εξετάσεις τύπου πανελληνίων στις τρεις τάξεις του Γενικού και του Επαγγελματικού Λυκείου και μάλιστα χωρίς καμιά υποστηρικτική διαδικασία; Με αμφισβήτηση και αυτής της δυνατότητας να πάρουν απολυτήριο;
9. Μπορούν να λειτουργήσουν σχολεία που μετατρέπουν τα οράματα και τις προσδοκίες των μαθητών για επαγγελματική εκπαίδευση, σε απλήρωτη, ανασφάλιστη εργασία μέσω της μαθητείας, για να αυξάνουν τα κέρδη τους οι εργοδότες;
10. Θα αποδεχτούμε για τα παιδιά μας τη θέση ενός μισοκαταρτισμένου εργάτη σε μια ειδικότητα που θα υπάρχει όσο εξασφαλίζει κέρδη στους εργοδότες και θα καταργείται όταν ο εργοδότης αυτός βρίσκει σε άλλο τόπο και κλάδο δυνατότητες για να αυξάνει τα κέρδη του;
11. Μπορούν να διδάξουν και να παράγουν ποιοτικό έργο οι εκπαιδευτικοί σε σχολεία που λειτουργούν με την απειλή του ελεγκτή της δημόσιας διοίκησης, την απειλή των κακόβουλων καταγγελιών που οδηγούν σε βαριές πειθαρχικές ποινές και αργία όσους δε συμμορφώνονται με τις επιλογές τους;

Για όλους αυτούς τους λόγους αλλά και πολλούς ακόμη εμείς οι εκπαιδευτικοί, μαζί με τους μαθητές και τους γονείς και όλους τους εργαζόμενους.

ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ «ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ» ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ:

  • στην ουσιαστική μόρφωση για όλους τους μαθητές, χωρίς εξεταστικούς και ταξικούς φραγμούς, 
  •  στη σταθερή, μόνιμη αξιοπρεπή εργασία για εκπαιδευτικούς, για μαθητές – αυριανούς εργαζόμενους και για τους γονείς τους – τωρινούς εργαζόμενους κι ανέργους.
Αντιστεκόμαστε στη διάλυση του δημόσιου σχολείου. Με μαζικούς ενωτικούς αγώνες ΜΠΟΡΟΥΜΕ και θα ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ αυτή την πολιτική.

ΜΑΖΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΧΩΡΑΕΙ ΌΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΌΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ

Αθήνα, 9/9/2013

ΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΟΛΜΕ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ

Μαρία, Γιάννη, Πέτρο, Ελένη, Ανίσα, Βλαντισλάβ…
Αγαπητή μας μαθήτρια, αγαπητέ μας μαθητή
  Πάει καιρός από τότε που οι πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη ήταν για όλους μας μια γλυκιά επιστροφή στο σχολείο, γεμάτη από τις ανταλλαγές των καλοκαιρινών εμπειριών, από το σχεδιασμό και τις αποφάσεις για την καινούργια σχολική χρονιά και την ανανέωση της υπόσχεσης πως θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, για να ζήσουμε καλύτερα. Έχει περάσει ήδη αρκετός καιρός, από τότε που οι κυβερνήσεις των μνημονίων και όλοι όσοι τις υπηρετούν, αποφάσισαν να διαλύσουν το Δημόσιο Σχολείο,  να το μετατρέψουν σε μια άχρωμη και σκληρή επιχείρηση, που θα χωράει όλο και λιγότερα παιδιά. Κάποιοι προσπαθούν επίμονα να μας πείσουν πως αυτό είναι κάτι φυσικό και λογικό. Περιμένουν από μας να «συνηθίσουμε» την καταστροφή. Όμως ξέρουμε, ότι αυτό δεν θα συμβεί!  Γιατί δεν μπορούμε να ζήσουμε έτσι. Αλλά και γιατί ακόμη δεν θα παραιτηθούμε -ούτε εμείς ούτε εσύ- από το να είμαστε άνθρωποι, από το να θέλουμε έναν καλύτερο κόσμο, από τη δύναμη της νεανικής ορμής και δημιουργικότητας, από την έντονη επιθυμία ν΄ αλλάζουν τα πράγματα γύρω μας κόντρα στις συνήθειες και τον εφησυχασμό.
Μετά από τούτο το Σεπτέμβρη λοιπόν, τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο. Γι αυτό, εμείς, οι καθηγητές και οι καθηγήτριές σου, αποφασίσαμε να ξεσηκωθούμε σε έναν απεργιακό αγώνα για την υπεράσπιση του Δημόσιου Σχολείου, της ζωής μας και της δικιάς σου ζωής. Απέναντί μας έχουμε τα στελέχη των υπουργείων, τους καλοπληρωμένους μάνατζερ, τα δελτία ειδήσεων, που δεν έχουν σταματήσει να επαναλαμβάνουν μονότονα ότι ο δικός μας αγώνας θα βλάψει το Σχολείο και όχι η δική τους βάρβαρη πολιτική. Αυτοί οι άνθρωποι, ζώντας χρόνια τώρα στα σαλόνια της εξουσίας, δεν είναι σε θέση να καταλάβουν τις ανάγκες σου, τις αγωνίες σου, τα όνειρά σου. Αυτοί οι άνθρωποι, γρανάζια του συστήματος ξέρουν μόνο να κάνουν λογιστικούς λογαριασμούς, και σ’ αυτούς τους λογαριασμούς βρήκαν ότι το Δημόσιο Σχολείο περισσεύει.
Μέσα στο καλοκαίρι, συνέχισαν το καταστροφικό έργο της συγχώνευσης/κατάργησης σχολείων.  Έκλεισαν αιφνιδιαστικά και μέσα σε μια νύχτα σχολεία καταργώντας ειδικότητες της τεχνικής εκπαίδευσης σπρώχνοντας εσένα και χιλιάδες συμμαθητές σου στην «αγκαλιά» των σχολαρχών. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση προσπαθεί να ολοκληρώσει τη μετατροπή του σχολείου σε ένα εξεταστικό κάτεργο, ένα εξαντλητικό κέντρο εξετάσεων.  Αντί να επεξεργαστεί ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα που θα στοχεύει στην ουσιαστική και πολύπλευρη γνώση, που θα μειώνει την αφόρητη πίεση που ζεις, δημιουργεί έναν απάνθρωπο μηχανισμό, ένα Μινώταυρο, που βασίζεται στις συνεχείς εξετάσεις από το Γυμνάσιο μέχρι και την τελευταία μέρα σου στο Λύκειο. Θέλουν έτσι να τσακίσουν τη Νιότη σου, να συνηθίσεις τον έλεγχό τους, ώστε αύριο να είσαι ένας υπάκουος υπάλληλος. θέλουν να σε διώξουν πρόωρα από το Σχολείο, ώστε να γίνεις ένας «φθηνός» ανειδίκευτος εργαζόμενος, αν καταφέρεις να βρεις δουλειά. Σχεδιάζουν μια σχολική ζωή άχαρη και δυσάρεστη, με πιο πολλά παιδιά στα τμήματα και τα εργαστήρια και πολύ λιγότερους καθηγητές  περιπλανώμενους –σε πολλά σχολεία ο καθένας-. Με την ίδια περιφρόνηση που φέρονται σε καθετί ζωντανό και όμορφο, μας επιβάλλουν να «αξιολογηθούμε», να μετατρέψουμε δηλαδή ό,τι αγαπάμε περισσότερο –τις σπουδές μας και την καλλιέργειά μας, τα προγράμματα και τις εργασίες που κάνουμε μαζί με σένα, τις εκδρομές, τα θεατρικά, τις συζητήσεις, τις πρόβες και τις συναυλίες- σε «χαρτιά» που θα γεμίσουν το φάκελό μας, μήπως και γλιτώσουμε για λίγο την απόλυση. Μαζί μ’ αυτό έχτισαν έναν ασφυκτικό πειθαρχικό κώδικα που μας θέλει άβουλα ανθρωπάκια που θα κάνουν απλά μάθημα και δεν θα νοιάζονται για τίποτε περισσότερο.
Ξεκινάμε αυτή τη χρονιά σημαντικά λιγότεροι: με κλεισμένα πολλά σχολεία στην τεχνική και τη γενική εκπαίδευση, με πάνω από δέκα χιλιάδες συναδέλφους μας που τους έκοψαν το δρόμο για το σχολείο. Είναι μια κατάσταση που τη γνωρίζεις και εσύ από πρώτο χέρι: Και οι δικοί σου γονείς  υφίστανται την ίδια βίαιη επίθεση με τις περικοπές των μισθών τους, τις απολύσεις , τα λουκέτα των καταστημάτων και το απελπιστικό τέρας της ανεργίας να τους απειλεί. Γιατί  κι εσύ κάθε μέρα μετράς τα λιγοστά ψιλά μπροστά στο κυλικείο, δηλητηριάζεις τη χαρά της επιτυχίας σου στις Πανελλαδικές με την αγωνία  αν θα τα βγάλει η οικογένειά σου πέρα οικονομικά,  ρωτάς αν έχει πια νόημα να σπουδάσεις αυτό που θέλησες ή αν υπάρχει κάποια άλλη σχολή που να σε οδηγεί σε «πιο σίγουρο μισθό» μήπως και ξεφύγεις έτσι απ’ τη μιζέρια και  τη φτώχεια. Γιατί είναι οι χθεσινοί μας μαθητές, δηλαδή τ’ αδέρφια και οι φίλοι σου,  που μας λένε ότι πια δεν αντέχουν εδώ και κυνηγούν την τύχη τους στο εξωτερικό, στο δρόμο της μετανάστευσης, που τον είχαν πάρει κάποτε οι παππούδες μας κι ελπίζαμε πως δεν θα τον ξαναπερπατήσουμε από την ανάγκη.
Είναι κοινά τα προβλήματά μας. Ζούμε, δημιουργούμε, αγωνιούμε και ονειρευόμαστε στον ίδιο χώρο αλλά για ολόκληρη την κοινωνία. Μια κοινωνία που δεν έχει την πολυτέλεια να παρακολουθεί μουδιασμένη το ένα χτύπημα να ακολουθεί το άλλο. Γι’ αυτό εμείς, οι καθηγητές και οι καθηγήτριές σου, αποφασίσαμε να ξεσηκωθούμε σ’ αυτόν τον αποφασιστικό αγώνα, που θα σπάσει την αδράνεια του  «δε γίνεται τίποτα». Σ’ αυτόν τον αγώνα θέλουμε δίπλα μας όλους τους εργαζόμενους. Θέλουμε τους γονείς σου, μα χρειαζόμαστε κι εσένα. Όχι για να αναλάβεις καθήκοντά που είναι δικά μας. Το κόστος του αγώνα θα το σηκώσουμε εμείς στο ακέραιο. Σε θέλουμε δίπλα μας γιατί, όπως και μέσα στην τάξη, είναι η δικιά σου συμμετοχή που δίνει νόημα στη δουλειά μας και στον αγώνα μας. Μόνο μαζί μπορούμε να σπάσουμε την κυριαρχία της μοιρολατρίας και της μιζέριας, μόνο μαζί μπορούμε να σταθούμε όρθιοι και να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε απλώς «άλλο ένα τούβλο στον τοίχο» τους, άλλο ένα γρανάζι στη μηχανή τους.
Μετά από τούτο τον Σεπτέμβρη λοιπόν τίποτε δεν θα είναι πια το ίδιο. Αυτήν την κρίσιμη μάχη ή θα την κερδίσουν οι πολιτικές της Τρόικα και της κυβέρνησης που την υπηρετεί επιβάλλοντας την ερήμωση και τη δυστυχία ή θα την κερδίσουμε εμείς, ανοίγοντας το δρόμο για το σχολείο του μέλλοντος, για μια δημιουργική και ελεύθερη ζωή για όλους.  Εμείς, οι καθηγητές και οι καθηγήτριές σου, σου ζητάμε να σταθείς στο πλάι μας, να προσθέσεις την αποφασιστικότητά σου στη δική μας και να γίνεις μέρος του τεράστιου λαϊκού ποταμιού που θα γεμίσει τους δρόμους της χώρας και θα νικήσει!
Με αγάπη,
        Οι αγωνιζόμενοι καθηγητές και καθηγήτριες σου!                                                    Αθήνα, 9/9/2013